Author Archives: Erik Groen

Wintercompetitie Havelte 2017

In de winter is het vooral zaak om een brede basis te leggen voor het nieuwe aanstaande seizoen. Voor mij betekend dit voornamelijk veel trainingen op de fiets en in de sportschool. De focus ligt dan voornamelijk op duur en kracht, met af en toe een wedstrijdspecifieke prikkel. Daarom probeer ik iedere paar weken een wedstrijd te rijden om weer wat wedstrijd hardheid te krijgen en de kracht- en duurtrainingen om te zetten naar snelheid en kracht op de fiets.

Op zondag 19 februari stond de wintercompetitie in Havelte op het programma. Voor mij betekenen wedstrijden in de winter vaak uit een uur lang afzien. Omdat ik op dit moment nog weinig wedstrijd specifieke trainingen heb gedaan, hakken deze races er meestal goed in. Vaak train ik de dag voordien ook flink, wat niet echt bijdraagt aan de meest frisse benen. Dit allemaal om goed te zijn later dit seizoen.

De wedstrijd

Na een iets mindere start, kon ik na twee ronden aansluiten bij de kopgroep, die bestond uit Gerben Mos en Thom Bonder. De ronden hierna wisselde wij de kopbeurten af. Ik had niet de power om het verschil te maken en weg te rijden. De organisatie van MTB-vereniging Havelte had weer een mooi parcours uitgezet, zodat iedereen zijn energie in een uurtje weer kwijt kon. Dat gold voor mij ook. Voor mijn gevoel had ik nog wat over voor de finale ronde. Door een stuurfout raakte ik even de aansluiting kwijt bij Thom en moest ik geforceerd het gaatje dichtrijden. Dit lukte niet en ik reed mezelf gelijk in het rood. Op adem komen was er niet bij, en reed mijn wedstrijd door tot de finish. Een tweede plaats is op dit moment goed. Ik verbeter weer iedere week en hoop pas om mijn top te zijn tijdens de wereldbeker in mei.

Een lekker gevoel om weer bezig te zijn! De komende weken zullen de trainingen weer meer wedstrijdgericht zijn en gaat de intensiteit omhoog. Begin maart staat er een trainingsstage op de planning naar Tenerife. 10 dagen alleen maar trainen, eten en slapen in een warmer klimaat. Wat wil een mens nog meer? Nou ja, dat weet ik wel, maar dat komt later dit seizoen wel!

De H4 mountainbike clinic 2017

Als stagiair bij een leasemaatschappij, die wekelijks stoere mountainbike verhalen verteld, leek het mij een goed idee om mijn collega’s en relaties van H4 uit te nodigen voor een mountainbike clinic. Op deze uitnodiging werd fanatiek gereageerd en al snel hadden we een leuke groep bij elkaar. Door een aantal afmeldingen op het laatste moment was de groep flink gekrompen, al deed dat niets af van de belevenis van alle andere deelnemers.

De eerste deelnemers meldden zich al  vroeg in de middag op het kantoor van H4 in Deventer. Voor aanvang van de clinic werd er alvast energie getankt met een heerlijke appeltaart en koffie.  Deze appeltaart ging er goed in. Belangrijk voor een twee uur durende mountainbiketocht met temperaturen onder 0 graden. Stappenbelt Specialized Concept Store zorgde ervoor dat de deelnemers het beste materiaal tot hun beschikking hadden. Daar heeft het vandaag zeker niet aan gelegen!

MyTripper introductie

Lotte Leushuis, de salesspecialist bij H4, maakte tijdens het ontvangst dankbaar gebruik van het moment om het nieuwe mobiliteitsplatform MyTripper te introduceren. MyTripper is de nieuwe marktplaats voor mobiliteit. MyTripper geeft  werkgevers volledige grip op alle vormen van vervoer van medewerkers. Maar ook op alle financiële en operationele datastromen op het gebied van zakelijke mobiliteit. MyTripper helpt door slim te combineren én door onafhankelijk en flexibel te zijn.

Na deze presentatie ging de clinic van start.  Met 12 man sterk vertrok de groep onder mijn leiding richting de mooie mountainbike routes rondom Deventer.

De mountainbike clinic

Op de weg naar het eerste punt van de clinic, was al te merken dat de sfeer er goed in zat. Iedereen was met elkaar aan het praten en voor iedereen was het tempo nog goed vol te houden.

Tijdens de eerste oefeningen werden er tips gegeven hoe er gestuurd moest worden tussen de pionnen door. Waar let je op als je dit doet? Met een combinatie van goed remmen, kijken en de juiste lichaamshouding ging iedereen verrassend soepel tussen de obstakels door. Na het sturen kwam er een balans oefening bij. Al fietsend een bidon oppakken van de grond, klein stukje verder rijden en dan weer neerzetten. Bij mij leek het niet zo lastig, maar dat viel toch vies tegen. Na enkele pogingen kreeg iedereen de smaak te pakken en  lukte het zelfs bij een aantal deelnemers. Mooi om zien dat iedereen zo fanatiek was om het toch een keer voor elkaar te krijgen!

Met temperaturen rond het vriespunt moet er niet te veel stilgestaan worden. Daarom ging de groep op pad om de zojuist geleerde technieken in de praktijk te brengen. Op en rondom de mountainbikeroute in Schalkhaar, werd iedereen positief verrast door de vele snelle singletracks, goed aangelegde paden en het afwisselende parcours.

Het enthousiasme spatte er van af! Goed te zien op bovenstaande foto… Niet iedereen kon de snelheid aan waarmee zij het parcours probeerde af te leggen. Ondanks een klein valpartijtje links en rechts, is iedereen ongeschonden weer naar huis gekeerd.

Bij terugkomst stond er voor iedereen een bord warme snert en heerlijke vers gemaakte broodjes klaar om te verbruikte energie opnieuw aan te vullen. Dat iedereen zich had vermaakt was te zien aan de vele lachende gezichten. De avonturen van die dag werden door iedereen nog eens besproken onder het genot van een hapje en een drankje. Voor ons was de dag zeer geslaagd, en aan de positieve reacties te horen, voor de deelnemers ook! Hieronder nog aantal foto’s van deze dag.

Verslag Cape Pioneer Trek, Zuid-Afrika

Op woensdag 12 oktober begon mijn reis, samen met mijn teamgenoot Jeroen Boelen, van vliegveld Schiphol. Er stond ons een reis van 11 uur te wachten naar Kaapstad, maar het vooruitzicht om in Zuid-Afrika een wedstrijd te kunnen rijden, zorgde ervoor dat de reis voorbij vloog…

De dagen voor de wedstrijd verbleven Jeroen en ik bij kennissen van Jeroen in de buurt van Kaapstad, die hij heeft leren kennen bij een eerder bezoek aan Zuid-Afrika. Voor mij is dit de eerste serieuze meerdaagse en was dan ook blij dat ik dit kon doen met een ervaren renner als Jeroen. Jeroen heeft namelijk al twee keer deelgenomen aan de Cape-Epic, een andere meerdaagse mountainbikewedstrijd door de wildernis van Zuid-Afrika.

De eerste etappe vertrek vanuit Mosselbaai. Een kustplaats omringt door mooie mountainbiketracks en waar het sportveld van de lokale high school als eerste campingplaats dient. Een totaal van 400 deelnemers, verdeelt over meer dan de helft aan teams in duo’s, en een deel solo rijders. Van professional tot recreatief rijder, iedereen rijdt hier tegelijkertijd. Iedereen slaapt in tenten, met uitzondering van een aantal top teams, die in hotels slapen. Ontbijt, lunch en diner vindt plaats in een grote tent en is iedere dag voorzien van de lekkerste lokale gerechten. Vooral de struisvogelbiefstuk is een aanrader!

De eerste dagen van de wedstrijd waren Jeroen en ik goed aan elkaar gewaagd. Konden beide op kop rijden als dat nodig was, en vulden elkaar prima aan. De mannen die eerder hadden deelgenomen of bekent waren in de omgeving hadden een flink voordeel. Tussendoor werd er veel over brede gravel paden gereden. Op de momenten dat we daar vanaf gingen, wisten zij wanneer ze moesten versnellen en zaten wij te ver van achteren. Hierdoor verloren we de aansluiting met de kopgroep en kwamen we alleen te zitten. In de laatste 10 kilometer zat ik constant tegen de kramp te rijden. Geen pretje! Ook dan is het fijn om iemand met ervaring bij je te hebben die rustig blijft. Hierdoor verloren we weinig tijd en kwamen we zonder pech binnen.

Neem een kijkje achter de schermen bij Team Stappenbelt-Specialized in Zuid-Afrika:

Iedere dag eindigden we bij de eerste vijf teams, waarvan twee keer op plaats drie! Bij elkaar hebben wij twee keer een lekke band gehad, die we vrij snel konden repareren, een kromme achterderailleur en 1 kapotte velg. De lekke banden wisten wij snel te repareren door een zogeheten Sahmurai. Dit is een soort plug, vergelijkbaar wat in autobanden wordt gebruikt in nood, die een gat snel af dicht. Hierdoor konden wij iedere keer snel weer op de fiets zitten en onze weg vervolgen. Na de tijd verwissel je dan wel de band voor de volgende etappe.

Door ons constante presteren stonden wij nooit ver van het podium in het klassement. Wat heb ik iedere dag afgezien! Jeroen reed erg sterk en ik ben dit soort afstanden en terrein totaal niet gewend. Samen waren we dan wel weer een sterk team. Met Jeroen z’n ervaring en wedstrijd inhoud, zijn we een heel eind gekomen.

Met dank aan een zeer sterke laatste dag, waarin we weinig pech hadden en de overige teams niet, konden wij van plaats vijf opschuiven naar plaats twee in het klassement! Zo gaaf om na de race, helemaal leeg, op dat podium te mogen staan! Samen met alle andere Nederlanders hebben we er een paar biertjes op gedronken!

De Cape Pioneer Trek, een grote aanrader voor de echte mountainbike liefhebber! Mooie etappes, een goede organisatie en vriendelijke mensen! Hopelijk tot volgend jaar! Kijk op https://capepioneer.co.za/ voor meer info over deze wedstrijd.

Vooruitblik op NK marathon en Cape Pioneer Trek in Zuid-Afrika

Op 9 oktober aanstaande vindt de jaarlijks terugkerende Bart Brentjens Challenge en tevens NK-marathon plaats in Eijsden. Eén grote ronde van 110 kilometer door het heuvelachtige terrein van Limburg, gaat zorgen voor een mooi strijdtoneel.

Als voorbereiding op deze wedstrijd probeer ik altijd een aantal extra lange duurritten te maken van minimaal 4 uur om alvast wat te wennen aan de langere wedstrijd. Daarnaast doe ik meer trainingen met lange blokken rond het omslagpunt tussen de 10 en 15 minuten. Dit om de langere klimmen en constante hoge tempo te simuleren. Zoals het er nu naar uit ziet blijft het droog en zal het een snelle race worden. Hierdoor wordt het ook een tactische race, wat in het voordeel kan zijn voor de vele wegrenners die een gooi doen naar de overwinning in deze wedstrijd.

Waar ik qua materiaal extra aandacht aan besteed tijdens deze race zijn vooral de banden. Ik kies voor een bredere, zwaardere band om lek rijden te voorkomen. In dit geval de Fast Track 2.2 van Specialized. Ook rijd ik met een iets hogere bandenspanning dan normaal, rond de 1,6 bar. Met een extra bidonhouder en extra gels voor onderweg ben ik klaar voor de strijd! Als wedstrijdrenner krijgen wij natuurlijk wel nieuwe bidons aangereikt door teamleden, daarom hoeven wij zelf niet veel mee te nemen.

CAPE PIONEER TREK

Op 12 oktober vertrek ik samen met teamgenoot Jeroen Boelen naar Zuid-Afrika voor een meerdaagse mountainbike wedstrijd, de Cape Pioneer Trek. Deze wedstrijd start op 16 oktober met een korte tijdrit over 13 kilometer langs de kust. De rest van de week zal bestaan uit etappes tussen de 60 en 100 kilometer door wilde natuur, kustwegen en prachtige singletracks. In deze wedstrijd rijdt iedereen in tweetallen. Dit is vooral voor een stuk veiligheid, maar geeft ook een extra dimensie aan de wedstrijd. Voor mij een geheel nieuwe ervaring. Normaal zijn wij als team altijd wel bij wedstrijden, maar rijden wij alsnog tegen elkaar. Nu zullen we ook goed moeten samenwerken om tot een goed resultaat te komen.

Net als tijdens het NK marathon wordt er extra op het materiaal gelet. Ook hier zijn de banden het belangrijkst. Een lekke band kan er voor zorgen dat je minuten verliest, daarom kiezen wij voor extra dikke banden met iets hogere bandendruk. Daarnaast gaat onze voeding van groot belang zijn om iedere dag goed te herstellen van inspanningen en voldoende energie hebben om een nieuwe dag aan te vallen.

Ik kijk er alvast heel erg naar uit en ga iedereen dagelijks op de hoogte houden van de ontwikkelingen. Zie het filmpje hieronder alvast om een indruk te krijgen van wat wij over twee weken voor onze wielen gaan krijgen.

Finale weekend Benelux-Cup Sittard met derde plaats en winst!

Op zondag 25 september vond de finale van de Benelux-cup plaats in het Limburgse Sittard. Voor mij geen onbekend parcours, aangezien ik hier de laatste 2 jaar beide keren op de tweede plaats eindigde.

Een ronde met veel korte steile klimmen, weinig herstel tussendoor en door de droge omstandigheden ook hoge snelheden. Iets wat mij altijd goed ligt en keek dan ook uit naar deze race, zeker gezien het goede gevoel van vorige week.

Vanuit het vertrek, was het gelijk vol gas op de startklim. Ik draaide als tweede de eerste singletrack in en kon mijn positie goed vasthouden. In de eerste ronde reden wij weg met groepje van 4, en al snel was het duidelijk dat de winnaar uit deze groep zou komen. In ronde 3 trok Milan Vader goed door en moest ik op een gegeven moment mijn eigen tempo gaan rijden. Als snel kwam ik in het goede ritme en kon ik een hoog tempo aanhouden. Toch kon ik niet voorkomen dat twee mannen bij mij kwamen aansluiten.

Samen met Nederlands kampioen Hans Becking en belg Sébastien Carabin, gingen we de laatste ronde in. Na verschillende versnellingen kon ik het wiel van de belg houden, waar Hans een gaatje moest laten. Ik zette all-in op mijn eindsprint en kwam in het wiel van Sébastien het bos uit. Hij nam veel risico in de twee laatste bochten waar grind lag en pakte een paar meter op mij. Dit was te veel om nog goed te maken in de sprint, waardoor ik derde werd in de dag uitslag. Dit had ik achteraf anders moeten aanpakken, een mooi leermoment. Super blij met mijn derde plaats in dit sterke deelnemersveld. Weer een stap in de richting van mijn grote doel over 4 jaar!

In het eindklassement werd ik vandaag als derde gehuldigd. Een dag nadien bleek er toch een rekenfout te zijn gemaakt, waardoor ik alsnog al winnaar uitgeroepen kon worden van de Pearl Izumi topcompetitie! Een droom die uitkomt om dit te kunnen winnen!